Mirici,  “Kazdağı, Assos, Truva, Çanakkale Boğazı ve Gelibolu yarımadasının ortasında bir "Üniversite Kenti "olmaya karar veren Çanakkale'de; Dünyanın en güzel kentindeyiz. Ancak bizler dünyanın en güzel üniversitesinde değiliz. Çalışanların mutsuz, üretimin yetersiz ve uygulamaların hukuksuz olduğu bir üniversitedeyiz. İçinde bulunduğu kentin doğal, sosyal, kültürel ve tarihi özelliklerinden aldığı güçle çok daha iyi konumda olması beklenirken bütün bu olumsuzlukların sonucu olarak, maalesef üniversitemiz aynı yıl kurulan yirmi iki üniversite arasında bile hak ettiği yere gelememiştir ” dedi.

Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesinde yaşanan en büyük sorunun öğretim elemanlarının ve idari personelin maruz kaldığı hukuksuz uygulamalar olduğunu belirten Prof.Dr. Arzu Mirici; “Bugün üniversitenin en büyük sorunu çalışanların karşı karşıya kaldığı hukuksuz uygulamalar ve yetkinliğe dayalı olmayan atamalardır. Kadrolarını alamayan isimler, beklenen süreler, yaşanan zorluklar gerçektir ve belgelere dayanmaktadır. Kadrolarını alamayan akademisyenlerin dörtte biri başka üniversitelere gitmek ya da emekli olmak zorunda bırakılmıştır. Bu durumun Yüksek Öğrenim Kurumundan kadro alınamaması ile açıklanamaz. Akademik personel alımı akıl almaz hukuksuzluklara sahne olmaktadır. Kriterlere uymayan ilanlar, sınava girilmeden açılan kadrolar, uygunsuz jüriler, anabilim dalı ya da bölüm başkanının haberi olmadan açılan ya da ihtiyaç bildirildiği halde açılmayan kadrolar, üniversitede sistemli bir kayırmacılığın kanıtı olmuştur. Çalışanların özlük haklarının ihlali tamamen yasal bir sorundur, hukuka bağlı kalınarak, hızla düzeltilmelidir. Kadrolarının verilmemesi ve/veya geciktirilmesi yoluyla zarara uğrayan sadece kişiler değildir. Üniversite ve ondan beslenen kurumlar bir bütün olarak zarar görmektedir” dedi.